A شفت محرک و یک محور محوردو جزء ضروری از سیستم پیشرانه خودرو هستند. در حالی که هر دو نقش مهمی در انتقال نیرو از موتور به چرخ ها دارند، عملکردها و ویژگی های متمایزی دارند.

محور محرک:
محور محرک که به عنوان شفت پروانه یا محور پروانه نیز شناخته می شود، یک جزء مکانیکی دوار است که گشتاور را از گیربکس خودرو به دیفرانسیل منتقل می کند. معمولاً در خودروهای دیفرانسیل عقب، چهار چرخ متحرک و تمام چرخ متحرک یافت می شود. محور محرک وظیفه انتقال نیروی چرخشی از موتور به چرخ‌ها را بر عهده دارد و به خودرو اجازه می‌دهد به جلو یا عقب حرکت کند.

ویژگی های کلیدی یک محور محرک:

ساخت و ساز: محورهای محرک معمولاً از فولاد یا آلومینیوم ساخته می شوند، زیرا این مواد استحکام، دوام و توانایی تحمل بارهای گشتاور بالا را ارائه می دهند.
طول و تراز: شفت‌های محرک دارای طول‌های متفاوتی هستند و برای حفظ انتقال نیرو به تراز دقیق نیاز دارند. هر گونه ناهماهنگی یا عدم تعادل می تواند باعث ایجاد لرزش شود که ممکن است منجر به مشکلات پیشرانه شود.
اتصالات یونیورسال: محورهای محرک دارای اتصالات جهانی (U-joints) در دو انتها هستند تا امکان حرکت زاویه ای و جبران تغییرات در ارتفاع تعلیق را فراهم کنند.
یاتاقان ها: برای حفظ پایداری و کاهش لرزش، محورهای محرک توسط یاتاقان ها در طول خود پشتیبانی می شوند. این بلبرینگ ها به حداقل رساندن حرکت محوری و شعاعی کمک می کنند.
شفت محور:
شفت اکسل که به آن نیم شفت نیز گفته می شود، جزء مکانیکی است که دیفرانسیل را به چرخ های محرک متصل می کند. قدرت چرخشی را از دیفرانسیل به چرخ ها منتقل می کند و به چرخ ها اجازه می دهد بچرخند. محورهای محور معمولاً در خودروهای دیفرانسیل جلو و برخی خودروهای چهار چرخ متحرک یافت می شوند.

ویژگی های کلیدی محور محور:

ساختار: شفت های محور معمولاً شفت های فولادی جامد هستند که برای مقاومت در برابر گشتاور و بار تولید شده توسط موتور و انتقال از طریق دیفرانسیل به چرخ ها طراحی شده اند.
اتصالات با سرعت ثابت (CV): شفت‌های محور از اتصالات CV در هر دو انتها استفاده می‌کنند که امکان انتقال نیرو در زوایای مختلف و سرعت‌های چرخشی را فراهم می‌کند. این اتصالات حرکت بالا و پایین سیستم تعلیق را در نظر می گیرند و در عین حال سرعت ثابتی را برای جلوگیری از ارتعاشات خط محرک حفظ می کنند.
Splines: شفت های محور دارای انتهای اسپلیندی هستند که به توپی چرخ ها متصل می شوند. اسپلاین ها اتصال ایمن و ثابتی را ایجاد می کنند که به شفت محور اجازه می دهد گشتاور و نیروی چرخشی را به چرخ ها منتقل کند.
پشتیبانی یاتاقان: شفت های محور توسط یاتاقان های داخل مجموعه توپی چرخ پشتیبانی می شوند. این یاتاقان ها به محور محور اجازه می دهد تا به آرامی با حداقل اصطکاک بچرخد.
تفاوت بینشفت محرک و محور محور:

عملکرد: شفت محرک نیرو را از گیربکس به دیفرانسیل منتقل می کند، در حالی که شفت محور قدرت را از دیفرانسیل به چرخ ها منتقل می کند.
مکان: شافت محرک بین گیربکس و دیفرانسیل قرار دارد و به صورت طولی در امتداد زیرانداز خودرو حرکت می کند. شفت اکسل دیفرانسیل را به تک تک چرخ ها متصل می کند.
پیکربندی: محورهای محرک معمولا طولانی‌تر هستند و به تراز دقیق نیاز دارند، در حالی که محورهای محور کوتاه‌تر هستند و مستقیماً به توپی چرخ‌ها متصل می‌شوند.
بار گشتاور: محورهای محرک به دلیل موقعیتی که در سیستم پیشرانه دارند، بارهای گشتاور بیشتری را در مقایسه با محورهای محور تجربه می کنند.
به طور خلاصه، شفت محرک و محور محور اجزای ضروری سیستم پیشرانه خودرو هستند. شفت محرک نیرو را از گیربکس به دیفرانسیل منتقل می کند، در حالی که شفت محور قدرت را از دیفرانسیل به چرخ ها منتقل می کند. درک عملکرد و ویژگی های آنها برای تشخیص و حفظ عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم پیشرانه بسیار مهم است.